یادداشت های یک روزنامه نگار اخراجی. ظ روز یکشنبه ٢٠ فروردین ۱۳٩۱. بعد از 1 سال و حدودا 4 ماه. تمام تلاشم این بود که عشقم قاب عکس نشه! فکر کنم اتفاق مبارکی بود. دوستان 1 حالی هم به نوشته های پیشین بدم ولی دلم نیومد. قلب های یخی و قهوه های تلخ. خیلی وقت بود که به این فکر کرده بودم ازین تیتر استفاده کنم. که مثلا در زندگی روزمره ی ما به انسان هایی بر میخوریم که.

وبلاگی با آدرس مورد نظر پیدا نشد.

Bn ben je vs souhaite la b1 venu ds mon blog et jespere ke vs vs amuserez en le visitant et bizou a tous visiteurs et a la prochaine.